به نام ایزد

جان‌پناه شروین یا پناهگاه شروین، یکی از پناهگاه‌های کوهنوردی در شمال تهران است که در دامنه توچال و در ارتفاع ۲۴۵۰ متری قرار گرفته‌ است.این جان‌پناه در سال ۱۳۵۲ و به یاد کوهنورد جانباخته، شروین جزایری با مشارکت اعضای انجمن کوهنوردی دانشجویان دانشگاه تهران ، گروه کوه‌نوردی کاوه، دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشجویان کوه‌نورد دانشگاه صنعتی (آریامهر) و گروهی از دیگر کوه‌نوردان ساخته شده‌ است.روز دهم شهریور ۱۳۵۱،سه نفر از اعضای گروه کوهنوردی کاوه هنگام سنگ نوردی بر روی دیواره‌ی بند یخچال، دچار حادثه شده و سقوط می‌کنند. در این حادثه شروین جزایری جان خود را از دست می‌دهد و دو نفر همراه او، جواد تاجدار و حسین حاج محسنی مجروح می‌شوند. اعضای گروه طی چند نشست تصمیم به ساخت جان پناهی در محل بند یخچال به عنوان یادبود شروین گرفتند.این پناهگاه به پاس بزرگداشت آن آرزومندانی که همچون شروین خواهان آن بودند به همت و خودیاری یاران کوه‌نورد ساخته و به نام او نام‌گذاری گردید. شروین جزایری عضو گروه کاوه بود که در حادثه سقوط از دیواره درگذشت. با گذشت بیش از چهل سال، پناهگاه شروین با ظرفیت حدود ۳۰ نفر جان‌پناه کوه‌نوردان در بند یخچال می‌باشد. یاد همه‌ی عزیزانی که در ساخت پناهگاه شروین نقش داشتند گرامی باد!

به نام ایزد

قله عرقچین از قله‌های منطقه دارآباد تهران با ارتفاع تقریبی ۲۸۰۰ متر می‌باشد. از مسیرهای صعود به این قله می‌توان به مسیر  پارک نیلوفر در محله رحمان آباد و نیز مسیر داراباد اشاره کرد. همچنین می‌توان با ادامه مسیر از این قله به سمت شمال غربی به قله کلکچال صعود کرد.

نام برنامه: صعود به قله های دومیر و برف انبار "برنامه ۱۸۸"

همنوردان شرکت کننده:  محمد صادق جلال – احیا کیقبادی – حامد فرحناکی – حمیدرضا رحیمی – علی موفق – حیدر عبدالله زاده – آوا صادقی – میترا کاوندی – جیهاک- امیرایزدپناه – فیروز شیخ نژاد – محمد اسدی – مینا رحیمی

زمان برنامه: ۱۴,۱۵/۹/۹۸

سرپرست برنامه: مینا رحیمی

جلودار گروه: محمدصادق جلال

عقب دار گروه: فیروز شیخ نژاد, امیر ایزدپناه

نویسنده: مینا رحیمی

سطح برنامه: 

به نام خدا

قله بند عیش یکی از قلل زیبای ارتفاعات شمال غرب تهران است که در شمال مناطق کن ( پارک کوهسار)، شهران و حصارک کن واقع شده است. ارتفاع آن به ۲۷۶۰ متر میرسد و به راحتی از تهران قابل مشاهده است. این قله از شمال و شمال غرب به جاده ی سولقان به امام زاده داوود، از شرق به جاده ی فرحزاد به امام زاده داوود و از جنوب به حصارک و شهران منتهی شده است. در سال های اخیر با احداث پارک کوهستانی کوهسار در شمال منطقه کن به محلی مناسب جهت تفریح و پیاده روی تبدیل شده است. در دامنه ها و مسیر های جنوبی قله، فضایی جهت پیست موتور سواری و پرواز با پاراگلایدر و کایت احداث شده است.

به خداوند خوبی‌ها

بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است
بر طرف چمن روی دل افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه بگویی خوش نیست
خوش باش ومگو ز دی که امروزخوش است
خیام نیشابوری

درود بر همراهان گروه کوهنوردی ام اس سنتر، ضمن تبریک سال نو، خوشحالیم که یک سال دیگر در خدمت شما عزیزان هستیم و امیدواریم در این چند سال فعالیت گروه، نقشی هر چند اندک در پیشرفت کوهنوردی ایرانمان داشته باشیم. مثل تمام برنامه های اوایل شش ماهه گروه، چند برنامه اول سال ۹۷ ، برنامه هایی با سطح سبک جهت اضافه شدن عزیزانی که تمایل دارند ورزش کوهنوردی را آغاز کنند تدارک دیده شده و این عزیزان میتوانند بدون دغدغه توانایی فردی و خرید تجهیزات سنگین کوهنوردی به گروه بپیوندند. جهت مشاهده سوالات متداول مربوط به سطوح برنامه ، نحوه عضویت در گروه و … بر روی این متن کلیک نمایید. ضمنن برنامه شش ماهه گروه را نیز میتوانید از با کلیک بر روی این متن مشاهده فرمایید.
برنامه کوهپیمایی تا ایستگاه ۲ توچال، اولین برنامه سال ۹۷ می‌باشد که در ادامه جزئیات برنامه اعلام می‌شود.

باسلام و آرزوی شادکامی در آخرین روزهای سال ۹۶
طبق تصمیم جدید گروه، شرکت در برنامه های با سطح ۵ و ۶ فقط با ارائه مدرک کارآموزی کوهپیمایی امکان پذیر است و همچنین شرکت در برنامه های سطح ۵ و ۶ شش ماه دوم سال نیازمند ارائه مدرک کارآموزی برف می‌باشد و لازم به ذکر است که این دوره فقط تا اواسط خرداد ماه برگزار می‌شود.

به نام خدای مهربان

سَهَنْدْ نام قله و رشته‌کوهی آتشفشانی در جنوب تبریز، شمال مراغه و هشترود، غرب بستان آباد و شرق آذرشهر، عجب شیر و اسکو، در مرکز استان آذربایجان شرقی است. این رشته‌کوه دارای ۱۷ قله با ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر است که بلندترین آن‌ها (قوچ‌گلی داغی) ۳۷۱۰ متر بلندی دارد و مرتفع‌ترین نقطهٔ استان محسوب می‌شود که در محدودهٔ شهرستان بستان آباد قرار گرفته‌است.

رشته‌کوه سهند به دلیل انبوهی گیاهان، چمن‌زارها، گلزارها و مراتع در آن به عروس کوه‌های ایران مشهور شده‌است؛ چراکه سطح تمام مناطق این رشته‌کوه پوشیده از سبزه‌است. کوه‌های جام، سهند، سلطان، دمیرلی، آغ‌داغ، موتال داغی، شیر داغی، حرم داغی، گیرو داغی، آتاشان، درویش، کمال از مهم‌ترین قلل رشته‌کوه سهند محسوب می‌شوند.

                به نام خدا

در ابتدا توضیحی در مورد جا به جایی برنامه های صعود به قله سول و این برنامه را اعلام میکنیم. برنامه صعود به قله سول قرار بود در تاریخ ۹ و ۱۰ اردیبهشت ماه برگزار شود که طی تماس با آقایان خامه ای، اشکشی و قنادی و خانم نجار زاده و اطلاع از وضعیت دشت لاله ها که به علت سرمای هوا هنوز مناسب نبود، برنامه صعود به قله سول با برنامه صعود به قلل سی و سه چم- بازارک جا به جا شده و صعود به قله سول در تاریخ ۱۶ و ۱۷ اردیبهشت ۹۵ برگزار میشود. در این اطلاعیه، جزییات برنامه صعود به قلل سی و سه چم- بازارک را مشاهده میفرمایید.

به نام خدا

قله پلنگ چال در امتداد غربی رشته کوههای شمال تهران قرارداشته و یکی از دوردست ترین قله های این رشته است. برای رسیدن به آن می بایست از ابتدای مسیر که درکه می باشد (میدان درکه در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد(  تا قله مسافتی حدود ۱۲ کیلومتر را پیمود . مسیرهای متعددی برای رسیدن به قله وجود دارد لیکن از اواسط اردیبهشت ماه می توان از انتهای دره درکه و پس از عبور از غرب پناهگاه و محل الحاق دو رود ( دوآب ) از دره ای که به سمت غرب منحرف می شود به یالی دست یافت که مستقیماً شما را به قله می رساند . به دلیل بهمن گیر بودن منطقه و وجود برفچال های فراوان این مسیر برای زمستان مناسب نیست و بهتر است در زمستان از روی خط الراس به قله رسید .پناهگاه پلنگ‌چال یکی از پناهگاه‌های کوهنوردی در مسیر صعود به قله توچال واقع در کوهستان البرز در قسمت مشرف بر شهر تهران است.این پناهگاه در ارتفاع ۲۵۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد و مسیر آن ازدرکه است. این پناهگاه دارای خوابگاهی به ظرفیت ۷۰ نفر است. مدت زمان حرکت از میدان درکه تا رسیدن به پناهگاه پلنگ‌چال در تابستان، ۲ تا دو ساعت و نیم است.سرتاسر مسیر تا پناهگاه از داخل درهٔ زیبای پلنگ‌چال و از کنار رودخانه می‌گذرد و یکی از زیباترین مسیرهای صعود به ارتفاعات شمال تهران است. از پلنگ‌چال علاوه بر توچال، مسیرهایی به امامزاده داوود، قله شاه‌نشین و ایستگاه پنجم تله‌کابین توچال وجود دارند.  محلی که در حال حاضر پناهگاه پلنگ‌چال قرار دارد و پیرامون آن را کوه‌ها دربرگرفته‌اند و حالت چاله مانندی به آن داده‌اند که در زمان‌های نه‌چندان دور کنام پلنگان بوده‌است.