۱۴۰۱

صعود به قله لزون شرقی “برنامه ۲۲۷”

به نام ایزد

قله لزون واقع بر روی خط‌الرأس قلۀ توچال به قلۀ دارآباد می باشد.این قله با ارتفاع ۳۵۴۰ متر از سطح دریا و از شمال به درۀ ایگل، از جنوب توسط یالی کوتاه به گردنۀ پیازچال، از شرق به قلۀ چال‌او و از غرب به قلۀ لزون غربی منتهی می‌شود.
کوهنوردانی که از مسیر قله‌های دارآباد و کلک‌چال به سمت توچال می‌روند، ناگزیر به گذر از این قله‌اند. این قله چون در پشت قلۀ کلک‌چال جای دارد، از بخشهای میانی شهر تهران به سختی دیده می‌شود؛ اما از بخشهای شرقی و یا غربی می‌توان آن را مشاهده کرد.
قسمت جنوبی این قله توسط یالی کوتاه با شیب مناسب به گردنه و درۀ پیازچال می‌رسد که به سبب دور بودن از مسیرهای پررفت‌وآمدِ کوهنوردی، محیطی تقریباً ساکت و آرام برای کوهنوردان و طبیعت‌دوستان فراهم کرده است. در قسمت شمالی این قله دره‌ای با شیب بسیار تند وجود دارد که در پایان به درۀ ایگل ختم می‌شود و در زمستان خطرناک و غیرقابل‌دسترس است. بهترین مسیر صعود به قلۀ لزون شرقی از طریق مسیر کلک‌چال به گردنۀ پیازچال و سپس به سمت قله است.

صعود به قله شاه البرز “برنامه ۲۲۶”

به نام ایزد

قله شاه البرز بلندترین قله استان البرز بوده که ارتفاع آن حدود ۴۲۰۰ متر می‌باشد. این قله و رشته کوه آن مرز طبیعی استان‌های البرز و قزوین را تشکیل می‌دهد و دامنه جنوبی آن به دره طالقان از استان البرز و دامنه شمالی آن به دره الموت از استان قزوین مشرف است.شاه البرز از مرتفع ترین قلل طالقان ودر قسمت شمال آن واقع شده است . یالهای موازی شمالی جنوبی ودیواره های ریزشی شمالی از جمله ویژگیهای کوه شناسی آن به شمار می رود. شاه البرز جزء کوه هاییست که صعود قله آن کمی به درازا می کشد چون فاصله قله تا آخرین روستا (حسنجون) طولانیست (با GPS حدود ۱۷ کیلومتر)

صعود قله شاه البرز

صعود به قله توچال از شهرستانک “برنامه ۲۲۵”

به نام ایزد

روستای شهرستانک از توابع آسارای کرج در ۵۵ کیلومتری شمال شرقی کرج و ۹۰ کیلومتری تهران جای گرفته است. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۲۱۹۰ متر است. بهترین مسیر دسترسی به روستای شهرستانک (جاده چالوس، نرسیده به گچسر، خروجی شهرستانک) می باشد.
شهرستانک که روستایی کوهستانی در شمال کوه توچال است، روستایی تاریخی به شمار می رود و ناصرالدین شاه قاجار در آن کاخ ویژه ای داشته که امروزه به کاخ شهرستانک شناخته می شود. جاده ناصری، راهی که از زمانهای دور شهر ری را به مازندران متصل می‌کرد و در دوره قاجار توسعه یافت، از این آبادی می‌گذرد. با نگاه به یادگارهای تاریخی به جا مانده، دیرینگی این روستا به سده ششم هجری قمری می رسد. قلعه دزدبند (قلعه دختر)، تپه شنستون (شن ستون) و کاخ شهرستانک (کاخ ناصرالدین شاه) از آثار تاریخی این روستاست. در کنار کاخ ناصری کتیبه‌ای سنگی مربوط به‌‌ همان دوران موجود می‌باشد و در نزدیکی کاخ چشمه گله گیله قرار دارد.

شهرستانک به توچال

صعود به قله پهنه حصار “برنامه ۲۲۴”

به نام ایزد

قله پهنه سار به ارتفاع ۳۴۰۰ متر در منطقه البرز مرکزی و تهران واقع می‌باشد. به این قله “پهنه حصار” ، “پهن حصار” و “پشته بند” هم گفته میشود و نام رسمی آن در برخی منابع و سایت‌ها “گندم چال” می‌باشد. پهنه‌سار از شرق به دره و روستای سنگان، از غرب به روستای خور و از جنوب به روستای واریش منتهی می‌شود. صعود از جبهه شمال شرقی، از جاده امام زاده داود و روستای سنگان، چه از لحاظ زیبایی و چه از لحاظ فنی و جذابیت کوهپیمایی، بهترین مسیر صعود به پهنه سار است. ارتفاع روستای سنگان از سطح دریا حدود ۲۱۰۰ متر می‌باشد. سنگان، دارای یک آبشار بسیار زیباست که دسترسی به آن معمولاً نیاز به ۲٫۵ تا ۳ ساعت کوهپیمایی دارد. آبشار زیبای سنگان به ارتفاع تقریبی ۶۰ متر بلندترین آبشار تهران بوده و ارتفاع این آبشار از سطح دریا ۲۵۷۵ متر می‌باشد.

صعود به قله ورجین “برنامه ۲۲۳”

به نام خداوند زیبایی ها

منطقه حفاظت شده ورجین در۱۵ کیلومتری شرق استان تهران بین ۴۸/°۳۵ تا ۰۴/°۳۶ عرض شمالی و ۳۲/°۵۱ تا ۴۴/°۵۱ طول شرقی واقع شده است. که دسترسی به آن از مسیر جاده لشکرک امکان‌پذیر است و شکار در آن ممنوع است مساحت آن ۲۶۸۶۱ هکتار می باشد. سال ۵۸ هواپیمای مسافربری بوئینگ ۷۲۷ هما با ۱۲۸ مسافر با کوه ورجین برخورد کرد و متاسفانه تمامی مسافران و خدمه کشته شدند. زمان شاه شکارگاه سلطنتی بوده و الان تحت حفاظت محیط زیست است. ارتفاع روستای کلوگان ( مبدا صعود ) ۱۸۵۰ متر می باشد و ارتفاع قله ورجین ۲۹۵۵ متر می باشد و طول مسیر صعود و فرود ۱۲ کیلومترمی باشد.

صعود به قله ورجین

صعود به قله‌های لیز و لیچه “برنامه ۲۲۲”

به نام ایزد

قله لیز (۲۸۴۹ متر) و قله لیچه (۲۸۸۵ متر) در ضلع شمال غربی روستای واریش بر روی خط الراس مشترکی واقع شده اند.
روستای واریش در شمال غربی تهران قرار گرفته است و توسط جاده ای که از ورداورد کرج به سمت شمال کشیده شده و از روستای وردیج نیز می‌گذرد قابل دسترسی است.
مسیرهای اصلی صعود این دو قله یکی روستای واریش (جنوب شرقی قله لیزه) و دیگری روستای کندر (در غرب قله لیچه) می‌باشند.
قابل ذکر است که این دو قله از یالهای شمالی نیز قابل صعود می‌باشند

صعود قله پلنگچال “برنامه ۲۲۱”

به نام خدا

قله پلنگ چال با ارتفاع ۳۵۰۰ متر در امتداد غربی رشته کوههای شمال تهران قرارداشته و یکی از دوردست ترین قله های این رشته است. برای رسیدن به آن می بایست از ابتدای مسیر که درکه می باشد تا قله مسافتی حدود ۱۲ کیلومتر را پیمود . مسیرهای متعددی برای رسیدن به قله وجود دارد لیکن از اواسط اردیبهشت ماه می توان از انتهای دره درکه و پس از عبور از غرب پناهگاه و محل الحاق دو رود ( دوآب ) از دره ای که به سمت غرب منحرف می شود به یالی دست یافت که مستقیماً شما را به قله می رساند .

قله پلنگچال

صعود به قله‌ خرونرو “لغو شد”

به نام خدا

قله خرونرو به ارتفاع ۳۵۱۱ متر در منطقه البرز شرقی بلندترین قله بر روی خط الراسی است که به مانند دژی مستحکم دو استان مازندران و سمنان را از یکدیگر جدا می کند. ضلع شمالی این خط الراس بعلت مواجه با رطوبت دریای خزر کاملا جنگلی و سرسبز است ولی ضلع جنوبی آن کاملا متفاوت بوده و خشک می باشد. وجه تسمیه قله خرونرو (خرو به معنی چشمه کم آب و نرو به معنای چشمه پر آب در زبان محلی می باشد.)
خرونرو

 

 

 

 

 

صعود قله دوشاخ “برنامه ۲۲۰”

به نام ایزد

 

 

صعود قله دارآباد “برنامه ۲۱۹”

به نام ایزد

 

صعود به قله دارآباد