مرداد ۱۴۰۱
صعود به قله لزون شرقی “برنامه ۲۲۷”
به نام ایزد
قله لزون واقع بر روی خط‌الرأس قلۀ توچال به قلۀ دارآباد می باشد.این قله با ارتفاع ۳۵۴۰ متر از سطح دریا و از شمال به درۀ ایگل، از جنوب توسط یالی کوتاه به گردنۀ پیازچال، از شرق به قلۀ چال‌او و از غرب به قلۀ لزون غربی منتهی می‌شود.
کوهنوردانی که از مسیر قله‌های دارآباد و کلک‌چال به سمت توچال می‌روند، ناگزیر به گذر از این قله‌اند. این قله چون در پشت قلۀ کلک‌چال جای دارد، از بخشهای میانی شهر تهران به سختی دیده می‌شود؛ اما از بخشهای شرقی و یا غربی می‌توان آن را مشاهده کرد.
قسمت جنوبی این قله توسط یالی کوتاه با شیب مناسب به گردنه و درۀ پیازچال می‌رسد که به سبب دور بودن از مسیرهای پررفت‌وآمدِ کوهنوردی، محیطی تقریباً ساکت و آرام برای کوهنوردان و طبیعت‌دوستان فراهم کرده است. در قسمت شمالی این قله دره‌ای با شیب بسیار تند وجود دارد که در پایان به درۀ ایگل ختم می‌شود و در زمستان خطرناک و غیرقابل‌دسترس است. بهترین مسیر صعود به قلۀ لزون شرقی از طریق مسیر کلک‌چال به گردنۀ پیازچال و سپس به سمت قله است.
صعود به قله شاه البرز “برنامه ۲۲۶”
به نام ایزد
قله شاه البرز بلندترین قله استان البرز بوده که ارتفاع آن حدود ۴۲۰۰ متر می‌باشد. این قله و رشته کوه آن مرز طبیعی استان‌های البرز و قزوین را تشکیل می‌دهد و دامنه جنوبی آن به دره طالقان از استان البرز و دامنه شمالی آن به دره الموت از استان قزوین مشرف است.شاه البرز از مرتفع ترین قلل طالقان ودر قسمت شمال آن واقع شده است . یالهای موازی شمالی جنوبی ودیواره های ریزشی شمالی از جمله ویژگیهای کوه شناسی آن به شمار می رود. شاه البرز جزء کوه هاییست که صعود قله آن کمی به درازا می کشد چون فاصله قله تا آخرین روستا (حسنجون) طولانیست (با GPS حدود ۱۷ کیلومتر)
